Na świadectwach szkolnych sprzed wieku pojawiają się zupełnie inne oceny, niż na współczesnych dokumentach. Jaka była wtedy obowiązująca w szkołach skala ocen? Jak można ją przełożyć na współczesną skalę?
Szukałam oficjalnego dokumentu, który narzucałby jednorodną skalę ocen w szkołach i seminariach; niestety nie udało mi takiego odnaleźć. Poniższy opis i interpretacja jest więc autorski 🙂
Postępy w nauce
Próba zmapowania między skalami będzie siłą rzeczy niedoskonała – w ostatnim stuleciu skala zmieniała się od 4-stopniowej (2-5), przez 5-stopniową (2-6) aż do obecnej 6-stopniowej (1-6). Wydaje się, że najsensowniej przyjąć skalę 5-stopniową, gdzie najniższa ocena, niedostateczny, odpowiada 2.
Za postępy w nauce można więc było 100 lat temu otrzymać jedną z poniższych ocen (w kwadtarowych nawiasach współczesny odpowiednik):
- celujący [6]
- chwalebny [5]
- zadowalający [4]
- dostateczny [3]
- niedostateczny [2]
Zachowanie
Współcześnie istnieje tylko jedna ocena z zachowania, która w założeniach komplementarnie ocenia ucznia. Dawniej osobno w stosunku do zachowania oceniano frekwencję na zajęciach oraz pilność przykładania się do nauki. Skala sprzed 100 lat była 5-stopniowa; wydaje się, że tłumacząc ją na współczesne odpowiedniki należy odrzucić ocenę „wzorowy” i jako najwyższy stopień przyjąć zachowanie „bardzo dobre”.
Za zachowanie się można było otrzymać (w kwadtarowych nawiasach współczesny odpowiednik):
- chwalebne [bardzo dobre]
- dobre [dobre]
- odpowiednie [poprawne]
- mniej odpowiednie [nieodpowiednie]
- nieodpowiednie [naganne]
Uczęszczanie było oceniane wg 4-stopniowej skali. Nie ma ona współczesnego odpowiednika.
- bardzo pilne
- pilne
- nieregularne
- niedbałe
Forma zewnętrzna wypracowań pisemnych
Obecny system nie przewiduje osobne oceny za staranność pisania; nic dziwnego, wśród szkolnych przedmiotów próżno teraz szukać jakże ważnej przed laty sztuki kaligrafii. Skala oceny w tym zakresie nie ma więc współczesnego odpowiednika.
- bardzo staranna
- staranna
- dość staranna
- niestaranna
- niedbała
Witam. Czy ma pani jakieś informacje dlaczego tak właściwie skala ocen zaczyna się od 2? Kto wpadł na pomysł, żeby skali nie zaczynać od 1 tylko właśnie od 2 i jaki proces myślenia za tym stał? Szukałem informacji na ten temat i nic nie znalazłem. Nie zgadzam się ze zdaniem „Wydaje się, że najsensowniej przyjąć skalę 5-stopniową, gdzie najniższa ocena, niedostateczny, odpowiada 2.” Mi się osobiście wydaje, że skala 1-5 jest zdecydowanie bardziej sensowna pod każdym względem.
Nich ktoś odpowie na to pytanie bo nie zasnę dzisiaj!!!!!
Legendy głoszą że Dawid nie śpi już od roku.